RSS Feed (xml)
သတိရတမ္းတ သံေ၀ဂ
အခုတေလာ ...... ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြဆီက မဂၤလာသတင္းေတြေကာ၊ အ,မဂၤလာသတင္းေတြပါ ဆက္တုိက္ၾကားေနရတယ္။ ေဟ႔ေကာင္ ... ဘယ္သူေတာ့ျဖင့္ဆုံးသြားၿပီကြ။ ဘယ္သူ ဘယ္ေန႔ကေလ ဆုံးသြားတာ မင္းမသိလုိက္ဘူးလား၊ ငါတုိ႔ သူငယ္ခ်င္း ဟုိေကာင္မေလးေလ ..ဆုံးသြားျပန္ၿပီကြ။
အင္း ..... ဘာလုိလုိနဲ႔ ေသျခင္းတရားဆုိတာ ဘယ္အ႐ြယ္မဆုိ ေတြ႕ႏုိင္တယ္ဆုိတာ လက္ေတြ႕ျပေနသလုိပဲ။ သတင္းစာထဲမွာ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ေတြ ဆုံးပါးသြားတာ ျမင္ေန၊ ေတြ႕ေနရေပမယ့္ ... ကုိယ္နဲ႔ မခင္၊ မခ်စ္ၾကေတာ့လည္း ဒီလုိပဲ သတင္းအမွတ္နဲ႔ ဖတ္လုိက္တာပဲ။
အခုလုိ သံေယာဇဥ္ရွိတဲ႔လူေတြ၊ ခင္ခင္မင္မင္ ေပါင္းလာခဲ့တဲ႔လူေတြ၊ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ခြဲခြါသြားတဲ႔အခါ ... ေၾသာ္ . ငါ့အလွည့္လည္း ဘယ္ေတာ့လည္းလုိ႔ စဥ္းစားလုိက္ေတာ့ “မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး”ရဲ႕ “သတိရတမ္းတ သံေ၀ဂ”ေလးကုိ သတိရမိတယ္။
ကံေစရာေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္
ပုန္းေရွာင္မရ ငါလုိက္ရၿပီ
ငါကအမွန္ မလုိက္ခ်င္ေသးပါ ....။
ေဖြရွာသုိမွီး ပစၥည္းေ႐ႊေငြ အေထြေထြႏွင့္
ငါ့အိမ္၊ ငါ့ေျမ၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရတနာကုိ
ငါကခုံမင္ မစြန္႔ခ်င္လည္း
ငါပင္စြန္႕ရ ပစ္ခဲ႔ရၿပီ
ငါကအမွန္ မစြန္႔ခ်င္ေသးပါ ....။
(ေၾသာ္) မလုိက္မေန ေနခ်င္မရ
မစြန္႔ခ်င္လည္း စြန္႔ပစ္ခဲ႔ရ။
ကံကစီမံ ငါ့ကံအတုိင္း အခ်ိန္းပုိင္းလာ ခုိနားရာမွ
ျပန္လည္ကာလွမ္း ဘ၀ၾကမ္းျပင္ ခရီးႏွင္ၿပီ
ငါသည္အရင္ သြားႏွင့္ၿပီ ....။
ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ အဆံုးအမက အံ့မခန္းပါပဲ။ မွ်ေဝေပးလို႔ေက်းဇူးပါဗ်ာ။
ReplyDeleteအစ္ကို ... ညီဒီကဗ်ာကိုဖတ္ရေတာ့ ....
ReplyDeleteစိတ္ထဲမွာတမ်ိဳးပဲ .... ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားၿပီး
တရားရိပ္ခိုခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္သြားတယ္.....
ခ်စ္သူကိုထားခဲ့ၿပီးေတာ္ေလ ....
အစ္ကို႕ကိုၾကည့္ရတာ ဒီရက္ပို္င္းတမ်ိဳ႕ပဲ
မ်က္ႏွာမၾကည္သလိုပဲ ... ညီေတာင္ေမးမယ္ေမးမယ္နဲ႕
အစ္ကုိေရ... တကယ္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္းေသေန႕ကို
ထမင္းစားၿပီးေစာင့္ေနၾကရတာပဲေလ.....
အစ္ကုိဒီလို Post ေလးေတြတင္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါ
တယ္... တကယ္ေတာ့အစ္ကိုက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ဆရာပါေလ
ကြ်န္ေတာ့္ကိုလည္းမၾကိဳက္တာရွိရင္ဆုံးမေနာ္အစ္ကို သိလား ။
ညီ...ေၾကာက္လာျပီး အစ္ကိုၾကီးေရ့ ဘာမွမျပင္ဆင္ရေသးဘူးး
ReplyDeleteအရမ္းမွန္တယ္ အစ္ကိုရုပ္ဆိုးေရ... သိရဲ႕သားနဲ႔ မေၾကာက္တတ္ၾက တာကိုက ညီမတို႔လူသားေတြရဲ႕ သဘာ၀ထင္ပါရဲ႕။ သံေ၀ဂလကၤာေလး ေ၀မွ်ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကို...
ReplyDelete