RSS Feed (xml)
စြဲလမ္းမိတဲ႔ ကဗ်ာ...........
ညီငယ္ေမာင္မ်ဳိးက TAG ထားတဲ႔ အႀကိဳက္ဆုံးကဗ်ာတဲ႔ ......... ေအာက္မွာပါ ... ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)ရဲ႕ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ေျပာရရင္ က်ေနာ့ဘ၀ရဲ႕ ျပယုဂ္ေလးပါ။
ျပယုဂ္
ခ်စ္သူ
မခုံမမင္၊ မယုံခ်င္ေသာ္
ပုံျပင္တစ္ခု ဆုိပါေတာ့ …
ေခ်ာင္းတစ္ဖက္ကမ္း၊ ခမ္းလွမ္းလွမ္းတြင္
စိမ္႔စမ္းေရၾကည္၊ ေခြရစ္လည္လ်က္
ျမၫႇာယွက္၍၊ ခ်ဳိႁမြက္သီးႏွံ
ေပါျပည့္လွ်ံသည့္
ေတာယံ ေတာအုပ္ ရွိသတဲ့ …။
သည္တစ္ဖက္ကမ္း၊ ေခ်ာင္း႐ုိးတန္းမွ
ျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊား၊ လူတုိင္းသြားရန္
တံတားႏွစ္ခု ရွိတယ္ထား၊
တံတားတစ္ခု
ထုထည္ခုိင္ခံ႔
ႀကံ့ႀကံ့မားမတ္၊ သစ္၀ါးညႇပ္၍
သပ္ရပ္တည္ရွိေနပါ၏ …။
က်န္တံတားက
၀ါးတုိင္ယိမ္းႏြဲ႕ ယိုင္ယဲ့ယဲ့ႏွင့္
ေလသြဲ႕တုိင္းခါ၊ ေလလာတုိင္းလွဳပ္
ျပဳတ္က်မလား၊ ၿပိဳမလားႏွင့္
ေခ်ာက္ခ်ား ရင္တုန္စရာေပါ့ …။
လူအမ်ားက
ျမသားစိမ္းစုိ ေတာအုပ္ကုိသြား
သစ္တံတားမွ ေက်ာ္လႊားေနက်
စိတ္လက္ခ်၏
ဘာမွ် ခက္ခဲပုံမေပၚ
တံတားအုိမွ ျဖတ္ေက်ာ္ရလွ်င္
ေခ်ာ္က်ႏုိင္ေသး၊ စိတ္မေအးပါ
သြားလုိရာကုိ
ဘယ္မွာ လြယ္လြယ္ေရာက္မွာလဲ …။
ကဲ …. ခ်စ္သူ
လူတုိင္းမသြား စိတ္ေခ်ာက္ခ်ားသည့္
တံတားအုိမွ ျဖတ္ေက်ာ္ၾကရန္
ဆႏၵလည္းရွိ သတၱိလည္းဖက္
ယုံၾကည္ခ်က္ၿမဲ စိတ္ရဲရဲႏွင့္
မင္းလည္း သြား၀ံ႔ပါသလား …
မခုံမမင္၊ မယုံခ်င္မင့္
ပုံျပင္ပဲထား မင္းစဥ္းစားပါ
တံတားအုိက …
ကုိယ္႔ဘ၀၏
“ျပယုဂ္”တစ္ခု ဆုိပါေတာ့ …။
ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)
ေရးေပးတာ ေက်းဇူး အစ္ကိုၾကီး ျပယုဂ္ ဒီကဗ်ာေလး ခုမွဖတ္ဖူးတာ ။
ReplyDelete