မ်က္ႏွာဖုံးမဲ႔ သ႐ုပ္မွန္

ငါ, ဒီမနက္ အိပ္ယာႏုိးေတာ့
ငါ့ရဲ႕ အဇၩတၱကုိဖုံးကြယ္ဖုိ႔
အေရာင္မဲ့ အကႋ်ကုိ၀တ္လုိ႔
ခပ္ဆဆ လွမ္းႂကြခဲ့တယ္။

ကေလးငယ္တစ္ေယာက္က
မၾကားတၾကားေလး ေရ႐ြတ္
သုိးေရၿခဳံလာတာပါကြာတဲ့။

ျဖတ္ခနဲ ရင္ကုိတုိး၀င္
ႏွလုံးေသြးရပ္မတတ္

လူႀကီးပဲေလ …
ဟပ္ထုိးေရွ႕လဲေတာ့မလုိ
ဒယီးဒယုိင္ ခႏၶာကုိယ္ကုိအသာမ
ခပ္ဖြဖြ နင္းထြက္ခဲ့တယ္။

ေက်းဇူးပါ ကေလးငယ္ …။

မဲ့ေနတဲ့ ငါ့မ်က္ႏွာ
ဖုံးကြယ္ကာ ခ၀ါခ်ဖုိ႔
ရွာၾကပါဦးကြယ့္ မ်က္ႏွာဖုံး
မသုံးျဖစ္တာၾကာလုိ႔
ဖုန္ေတြေတာင္ တက္လုိ႔ ….။

ကုိ႐ုပ္ဆုိး
(၁၄ ဇူလုိင္လ၊ ၀၈) ၂၃း၁၄ မိနစ္

ျဖတ္ခနဲ ခုန္ထြက္သြားတဲ့ စကားလုံးေတြပါ ....။

ပုံႏွိပ္စာလုံးရယူရန္